-
Luister magazine, NL/ Thea Derks
February 2021
-
Dusted magazine /Marc Medwin
Múm was an Icelandic group with singers channeling the wisely innocent voices of children while a lush landscape, rife with music boxes and other liquid-crystal sonorities, multihued the adjacent soundspaces. There is something similarly open about this music, something so unpredictably predictable, so comforting, so quietly inclusive! Belgian composer Maya Verlaak delves to the depths…
-
BORING LIKE A DRILL/ Ben Harper
There’s more irony in this title than first appears. This collection of pieces by Verlaak is itself a hearkening back to a golden age, but her reiteration of the past deals with the rediscovery of forgotten ideas and making them new. Time and again, her compositions recall the spirit of exploration and discovery in the…
-
NIEUWE NOTEN/ Ben Taffijn
De Belgische componiste Maya Verlaak, afkomstig uit Gent, maakt met ‘All English Music is Greensleeves’ haar debuut bij Another Timbre. Mede een bewijs van het feit dat het werk van deze nog jonge componiste, die overigens ook studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, steeds meer erkenning krijgt. De vijf stukken op dit album…
-
KLASSIEK-CENTRAAL.BE /Wynold Verweij
In de compositiestijl van Maya Verlaak (Gent, 1990) staat het spelelement centraal. Via haar werk vraagt zij expliciet om verwondering van de uitvoerders en het publiek. Op haar jongste CD “All English Music is Greensleeves” laat zij haar associatieve vermogens de vrije loop.
-
NEURAL.IT/ Aurelio Cianciotta
“Maya Verlaak & Andy Ingamells’ performance art is unusual and surprising. The two artists produced a simple and powerful outcome whose sonic implications are very engaging. The performance is also very significant in terms of the physical interaction produced between the two bodies, as in a sort of ‘contact improvisation’, intensified by the use of…
-
MOO KID / Conor McCaffrey
The ‘album’ is 12 separate recordings of Verlaak and Ingamells wrapping rolls of tape around each other then frantically trying to break free — with their panting breath and rubber sole squeaks the only respite from the harsh tape sound. They’re multi-instrumentalists too — using Poundland Gaffer Tape, WH Smith Clear Tape and Eurogiant Masking…
-
THE WIRE
For the 17’52” duration of Tape Piece Maya Verlaak and Andy Ingamells can be heard wrapping rolls of sticky tape around each other’s clothed bodies and then, when all the tape has been used and after a brief pause, struggling to break free. The audio residue of their hectic physical entanglement is at once a…
-
THE TIMES/Geoff Brown
From music jammed with notes, we pass to Tape Piece: music that is note-free, if it is music at all. The sounds heard derive from Maya Verlaak and Andy Ingamells wrapping their intertwined bodies with rolls of household tape (cue squeaky rips), pausing a moment (audible panting), then struggling to break free (crackle, pops, further…
-
DE STANDAARD, Newspaper, BE
Het eerste gebod voor de bezoeker van Transit zegt dat je je oren wijd open moet zetten om de taal van al die stemmen zo goed mogelijk te verstaan. Maar dat was soms makkelijker gezegd dan gedaan. Als je na concert nummer vier bijvoorbeeld plots geconfronteerd werd met een ingewikkeld klankspel tussen een groepje musici…